در همین بخش
کمپین در آذربایجان: در پنجم شهريور 1385 در بحبوحه ي بحران و سركوب جنبش هاي اجتماعي حركتي آغاز شد كه شايد اميدي به تداوم آن نبود ؛ آن هم به دست قشري كه چندي پيش ماجراي 22 خرداد نشان داده بود كه تا چه حد خواسته هايشان مهم و مورد توجه است!كمپين پايه گذاري شد تا پاسخي باشد به واكنش دولتمردان به 22 خرداد،تا اعلام كند كه زنان بر حقوق خود مصرند و جسورانه براي احياي آن خواهند كوشيد.
كنشگران كمپين با شور و اشتياق وارد عمل شدند،عمل براي تحقق آرماني انساني،آنها وارد ارتباطي چهره به چهره با مردم خود شدند و آنان را به مشاركت در اين كارزار تشويق كردند.
گروههاي مستقل كمپين در شهرهاي مختلف تشكيل و تلاش براي جلب حمايت ساير گروهها آغاز شد.نظريات متفاوتي در درون جنبش شكل گرفت كه به گمان برخي عامل بروز اختلاف در بين كمپينيان بود ولي در واقع همه اين نظرات در خدمت هدفي مشترك مي باشد.با هر چه بيشتر گسترش يافتن جنبش،به تدريج موج مخالفت ها،تهمت ها،فشارها و سركوبها بالا گرفت.جمع آوري كنندگان امضا دستگير و بازداشت شدند و برخوردها شدت گرفت.اين فشارها هر چند جنبش را با ركود مواجه ساخت اما هرگز باعث توقف آن نشد.كسي را ياراي توقف اين كارزار سراسري نبود.
جنبش به نوبه خود توانايي هاي بالقوه زنان ايراني را فعليت بخشيد و اكنون مي رود تا به جنبشي مستقل تبديل شود و اين همان چيزي است كه دولتمردان از آن هراس دارند.دولتمردان قصد داشتند با واكنشي سريع و شديد نسبت به 22 خرداد،اعتراض را در نطفه خفه كنند اما بر عكس،اين واكنش پايه هاي يك جنبش سراسري را شكل داد و صداي اعتراض را بلندتر كرد.
خواسته ي كمپين خواسته اي عقلاني،انساني و اخلاقي است و مشروعيت آن را هر وجدان آگاهي تاييد مي كند.دولت ايران در مقابل خواسته ي زنان براي احقاق حقوق خود ايستادگي مي كند و اين در حالي است كه ایران منشور سازمان ملل در رابطه با حقوق بشر را امضا و تاييد كرده است كه حقوق زنان نيز بخشي از آن است. حال بايد پرسيد تا کی به خاطر حفظ ساختار مردسالارانه اش به ميثاق هاي بين المللي اش عمل نخواهد کرد؟!
به هر حال جنبش يك ميليون امضا عليرغم تمام چالش ها،مشكلات،فراز ونشيبها و با وجود انتقاداتي كه بر آن وارد مي شود تا به امروز باقي است،فقط به دليل جسارت عمل كردن.جسارت كساني كه با وجود تمامي تهديدها و فشارها ،همچنان بر آرمان خود پافشاري مي كنند،ايستاده اند و نااميد نخواهند شد.
تاريخ تكرار مي شود،صداي زن خاموش نخواهد شد و 5 شهريور براي هميشه در خاطره ها خواهد ماند.
برای تو
برای تو...
باز دوباره می نویسم، از تو برای تو
آری نوشتنم برای توست
اندیشه ام برای تو، زیستنم برای تو بودنم برای توست
برای تو می کوشم، برای تبلور اندیشه ات، برای احساس بودنت
برای تو می کوشم تا روزی دیده شود اشک پشت پرده ی چشمانت
شنیده شود فریاد بی صدای انباشته شده در درونت
حس شود غم پنهان نهفته در قلبت
می نویسم و می کوشم برای روزی که دخترکم نهراسد از نقاشی رویایی بزرگ بر قلب کوچکش
برای آرزوی تو می نویسم، برای نگاهت
و نگاه تو –پشت پنجره- باز از برای چه غروب را می نگرد و می انگاردش زیبا؟!
آری ، غروب زیباست مادامی که طلوع را به نظاره ننشسته ای
پنجره را رو به طلوع بگشای، خورشید به تو لبخند خواهد زد!
مده هراس