ماده 1231 قانون مدنی: اشخاص ذیل نباید به سمت قیمومیت معین شوند:
1-کسانی که خود تحت ولایت یا قیمومیت هستند.
2-کسانی که به علت ارتکاب به جنایت یا یکی از جنجه های ذیل به موجب حکم قطعی محکوم شده باشند: ( مانند سرقت- کلاهبرداری و....)
3-کسانی که حکم ورشکستگی انها تصفیه نشده باشد.
4-کسانی که معروف به فساد اخلاقی باشند.
5-کسانی که خود یا اقرباب طبق او دعواتی بر محجور داشته باشند.
ماده 1233: زن نمی تواند بدون رضایت شوهر خود، سمت قیمومیت را قبول کند.
ماده 1251: هرگاه زن بی شوهری ولو مادر مولی علیه که به سمت قیمومیت معین شده است اختیار شوهر کند باید مراتب را در ظرف یک ماه از تاریخ عقد انعقاد نکاح به دادستان حوزه اقامت خود یا نماینده او اطلاع دهد.در این صورت دادستان یا نماینده او می تواند با رعایت وضعیت جدید آن زن، تقاضای تعیین قیم جدید و یا ضم ناظر کند.
ماده 1252: در مورد ماده قبل اگر قیم ازدواج خود را در مدت مقرر به مدعی العموم یا نماینده او اطلاع ندهد مدعی العموم می تواند تقاضای عزل او را بکند.
ماده 1083 قانون مدنی: برای تادیه تمام یا قسمتی از مهر می توان مدت یا اقساطی قرار داد.
ماده 1085: زن می تواند تا به مهر به او تسلیم نشده از ایفای وظایفی که در مقابل شوهر دارد امتناع کند مشروط بر اینکه مهر او حال باشد و این امتناع مسقط حق نفقه نخواهد بود.
ماده 1086: اگر زن قبل از مهر به اختیار خود به ایفا وظایفی که در مقابل شوهر دارد قیام نمود دیگر نمی تواند از حکم ماده قبل استفاده کند معذالک حقی که برای مطالبه مهر دارد ساقط نخواهد شد.
ماده 1089: ممکن است اختیار تعیین مهر به شوهر یا شخص ثالثی داده شود در این صورت شوهر یا شخص ثالث می تواند مهر را هر قدر بخواهد معین کند.
ماده 1090: اگر اختیار تعیین مهر به زن داده شود زن نمی تواند بیشتر از مهر المثل معین نماید.