در همین بخش
|
بخش های پیشین سایت.... دانشگاه و زنان.... | ||||||||||||||||||||||
میزگرد نقد و بررسی طرح بومی گزینی جنسیتی مریم رحمانی-3 آبان 1387![]() | |||||||||||||||||||||||
مدرسه فمینیستی: به همت انجمن اسلامی دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه تهران" میزگرد نقد و بررسی طرح بومی گزینی جنسیتی در دانشگاه ها" 30مهرماه در تالار مطهری با سخنرانی آقای دکتر ناصرفکوهی،خانم دکتر شهلااعزازی و نسرین ستوده برگزارشد. دکتر فکوهی استاد دانشگاه تهران:بومی گزینی از بین برنده انسجام ملی است وی در باره این طرح گفت:نظام دانشگاهی در ایران صرفا نظام دانشگاهی نیست.در طول 30سال گذشته این نظام به عنوان یک عامل اصلی دگرگونی جامعه ایرانی عمل کرده و از چیزی که در نظام های دانشگاهی جهان رایج است فرارفته است.سایر نظام های دانشگاهی در جهان تنها در قالب جنبش های دانشجویی متجلی شده که تحولی به شکلی که در ایران به وجود آمده را ایجاد نکرده است. این تحول به این علت است که نظام دانشگاهی در ایران تنها در حدود تعریف شده یک نظام دانشگاهی نیست .در دنیا نظام دانشگاهی مربوط به عرضه و تقاضاست.یعنی نیاز به شکل خاصی از مشاغل ، سبب تربیت نیروی متخصص در آن مشاغل می شود. در حالی که در ایران اینگونه نیست و ما با خیل بیکاران تحصیل کرده مواجه هستیم.در ایران ما شاهد زنانه شدن دانشگاه هستیم و با سهمیه بندی جنسیتی و بومی گزینی این روند تغییر نخواهد کرد.مگر اینکه دولت با ابزارهای مکانیکی جلوی ورود دختران را به شکل مطلق به دانشگاه بگیرد.زیرادر این زنانه شدن منطقی وجود ندارد.عملا زنان شاغل دانشگاه دیده 1تا2%هستند.اماچیزی که تغییر کرده رویکرد نظام اجتماعی نسبت به زن است.در سایرکشورها اجتماعی شدن زنان با ورود به صحنه اشتغال روی داده است. ابتدا زنان مطالبات اقتصادی داشتند و بعد مطالبات سیاسی و اجتماعی.در ایران این اتفاق باورود زنان به دانشگاه روی داده است.نظام دانشگاهی به یک سرمایه اجتماعی تبدیل شده است.اکنون تحصیلات عالی ارزش اجتماعی شده است.حتی طبقات پایین که درآمدشان کفاف تامین هزینه های زندگی شان را نمی دهد، چندبرابر کار می کننند تا فرزندشان بتواند به دانشگاه برود. اینکه عنوان می کنند این طرح ها (سهمیه بندی جنسیتی و بومی سازی)برای جلوگیری از آسیب های اجتماعی است. ناشی از ارزیابی غلط مسئولان است.این آسیب ها با مدرنیته وارد جامعه می شوند و ما نمی توانیم مدرنیته را داشته باشیم، بدون داشتن معایب آن.این طرح ها ناشی از فهم غلط از مدرنیته است .مسئولان به جای شفاف سازی و برنامه ریزی درست ،برای کاهش آسیب ها پاسخ های غلط می دهند. از نظر من این طرح قابل اجرا نیست اما اگر اجرا شود بزرگترین ضررش لطمه به انسجام ملی است و سبب تشدید قومی گرایی،تنش بین اقوام،تقویت شوونیسم و تضعیف سیستم مرکزی می شود .انسجامی که نزدیک به 100سال برای آن کار کرده ایم. با این طرح تهرانی ها، بهترین دانشگاه ها و شهرستانی ها، بدترین دانشگاه ها را خواهند داشت.بنابراین تنش بین مرکز و پیرامون به وجود می آید و حتی بین پیرامون هم تنش ایجاد می شود.ما برخلاف بالکان،افریقا و سایر نقاط دنیا، جدال قومی نداشته ایم . اختلاط بین اقوام ایرانی به وجود آمده است. اما این طرح سبب جدال های قومی می شود.سیستم دانشگاهی نباید به سیستم محلی وصل شود؛ چرا که به قومی گرایی دامن زده می شود. من با این طرح نه تنها به خاطر تبعیض جنسیتی، بلکه به سبب تضعیف انسجام ملی به شدت مخالفم. |
|||||||||||||||||||||||