مدرسه فمینیستی: امروز مسئله حضور دختران در دانشگاه دغدغه مسئولین کشور شده و با فشارهای وارده به دختران دانشجو و همینطور دخترانی که داوطلب ورود به دانشگاه هستند سعی در سرکوب آنان دارند.در این راستا گفتگویی را با خانم نسیم سرابندی دبیر کمیسیون دفتر تحکیم وحدت انجام داده ایم.

فروغ سمیع نیا: در ماههای گذشته ما شاهد فشارهایی جهت محدودیت تحصیل دختران هستیم، علاوه بر برخوردهای صورت گرفته با فعالان جنبش زنان فشارهایی نیز علیه دختران دانشجو وجود دارد. از جمله برخوردهایی که به نحوه پوشش دختران دانشجو مربوط است و یا بازداشتهای دختران دانشجو. خانم سرابندی شما به عنوان دبیر کمیسیون زنان تحکیم وحدت علت این فشارها را به طور خاص بر دختران دانشجو چه چیزی می دانید؟

نسیم سرابندی: دختران امروزه اکثریت دانشجویان را شکل می دهند که برخوردهای صورت گرفته در جهت محدودیت سازی و در واقع ابزاری برای کنترل هر چه بیشتر است. مسائلی چون حجاب دختران دانشجو و زنان همواره موضوعی بحث برانگیز بوده. در واقع می بینیم که آیین نامه هایی به صورت مشخص در مورد پوشش دختران تصویب و به اجرا درآمده است. تحدید حق انتخاب آزاد فرد با تحمیل نوع پوشش دیده شده مثلا در دانشگاه شیراز به دختران دانشجو چادر هدیه داده و از آنان جهت استفاده از آن تعهد گرفته اند! و یا در همدان چند ماه پیش آیین نامه ای مبنی بر اجباری شدن چادر پخش شد که با مقاومت دانشجویان همراه بود.

اما از سویی دیگر می توان اینگونه تحلیل کرد که بهانه بدحجابی ابزاری ست که سرکوب را توجیه می کند. این میل به سرکوب از نگاه تنگ نظرانه مسئولین نسبت به جایگاه زنان حکایت دارد. مثلا در احضار 50 نفر از دانشجویان شیراز به دلیل واهی «بد حجابی» علت اصلی و ذکر نشده، حضور این دختران در تجمعات دانشجویی دانشگاه شیراز در اسفند 86 بوده؛ چرا که این دانشجویان معتقدند کسانی احضار شدند که در تجمعات حضور داشتند. البته برخورد در زمینه پوشش در دانشگاه علامه، همدان، هنر و جدیدا در دانشگاه تهران و هنرهای زیبا بسیار دیده شده. اگر هم اخباری از دیگر دانشگاه ها به گوش نمی رسد به این دلیل است که سال ها قبل آیین نامه هایی در آنجا به اجرا درآمده و با واکنش دانشجویان روبرو نشده و اخبار اعتراضات صرفا از معدود دانشگاه هایی ست که آیین نامه ها را نپذیرفته اند.

مسئولین علیرغم اینکه حضور 65 درصدی دختران در دانشگاه را نشانی از ایجاد فضای امن برای تحصیل دختران می دانند و به آن می بالند، از سویی دیگر به دنبال سد ساختن در مقابل سیل ورود دختران به دانشگاه ها هستند. در واقع سهمیه بندی و بومی سازی رفتار متناقض مسئولین را در این زمینه نشان می دهد. مسئولین ورود دختران به دانشگاه ها را نشانه پیشرفت می دانند اما می خواهند که آنان از حصارهای تنگ جنسیتشان خارج نشده و نقش های کلیشه ای خانه داری و مادری را همچنان ایفا کنند. تفکیک و تبعیض جنسیتی روزافزون در دانشگاه ها و جامعه حکایت از تلاش مسئولین جهت حفظ قالب های سنتی و مردسالارانه در مناسبات جنسیتی دارد.

فروغ سمیع نیا: طرح بومی گزینی جنسیتی که در دست بررسی است و همینطور سهمیه بندی جنسیتی که مطرح است و گویا هر دو طرح امسال اجرا شده اند. این دو طرح، عملا ورود به دانشگاه را برای دختران محدود می کنند شما در کمیسیون چه ک