کانون زنان ایرانی: بیش از دویست و پنجاه نفر از فعالان مدنی ایران در اعتراض به اقدام اخیر دولت جمهوری اسلامی در منع مهاجران افغانی و عراقی از شرکت در آزمون سراسری ورود به دانشگاه‌ها (کنکور) بیانیه ای صادر کردند.

امضا کنندگان این نامه اعتراضی، با تبعیض آمیز و غیر قابل قبول دانستن “سیاست سلب حقوق مهاجران برای اجبار آن‌ها به خروج از ایران”، اقداماتی را که در سال‌های اخیر برای محدود کردن حق تحصیل مهاجران در ایران صورت گرفته محکوم کرده‌اند. این نامه همچنین حاوی این خواست از دولت ایران است که “به سیاست اخراج اجباری مهاجران از ایران از طریق سلب حقوق انسانی آن‌ها پایان دهد و امکان دست‌رسی مهاجران را به نمایندگی‌های حقوقی ذی‌صلاح برای محافظت و اعاده از حقوق خود فراهم کند.”

در متن نامه همچنین اشاره شده است که “پیش از این دولت ایران نه تنها برای ثبت‌نام مهاجران در مدارس مانع ایجاد کرده، بلکه مدارس خودگردان مهاجران را نیز که هزینه و اداره آن‌ها هیچ ربطی به دولت ایران نداشت جبراً تعطیل کرده است.”

در میان امضا کنندگان بیانیه نام گروهی از فعالان مدنی، زنان ، کارگری و حقوق بشر، حقوق‌دانان، دانشگاهیان دو کشور و روزنامه‌نگاران ایرانی به چشم می‌خورد.

متن کامل نامه و اسامی امضاکنندگان به این شرح است:

وزارت کشور جمهوری اسلامی ایران در سال جاری ثبت‌نام اتباع افغانستان و عراق را در آزمون سراسری ورود به دانشگاه‌ها ممنوع کرده است. این ممنوعیت امسال در دفترچه آزمون سراسری بازتاب یافته است. این اقدام یکی دیگر از موارد سلب حق تحصیل مهاجران است که به مرحله اجرا گذاشته شده است. پیش از این دولت ایران نه تنها برای ثبت‌نام مهاجران در مدارس مانع ایجاد کرده، بلکه مدارس خودگردان مهاجران را نیز که هزینه و اداره آن‌ها هیچ ربطی به دولت ایران نداشت جبراً تعطیل کرده است. تعطیل مراکز غیر دولتی حمایت از کودکان کار که گروهی از کودکان مهاجر را نیز در پوشش خود داشتند از جمله اقدامات مشابه به‌شمار می‌روند.

این اقدامات غیر انسانی بعضاً با توجیهاتی چون “تخصیص منابع داخلی به ایرانیان” یا “اولویت دادن ایرانیان در استفاده از منابع ملی” صورت می‌گیرند. ما امضا کنندگان این نامه چنین توجیهاتی را از اساس غیر قابل قبول می‌دانیم، ما معتقدیم سلب حقوق مهاجران، تنها بخشی از سیاست فراگیرتر تقسیم مردم به خودی و غیر خودی و تقلیل غیر خودی‌ها به مرتبه فرودست‌ است. تبعیض‌های آشکار نسبت به زنان، فعالان کارگری، مخالفان سیاسی، قومیت‌ها، اقلیت‌های مذهبی خصوصاً بهاییان، و دیگرانی که از قضا همگی “ایرانی” و “داخلی” و “ملی” هستند، ماهیت سیاسی این‌گونه گفتارها را، که تبعیض بر اساس ملیت یکی از آن‌ها است، آشکار می‌کند.

ما نسبت به ماهیت و عواقب غیر انسانی اخراج مهاجران که با توسل به زور پلیسی و سیاست‌های سلب حقوق انجام می‌شود هشدار می‌دهیم. دولت ایران حق ندارد مهاجران افغان و عراقی را به زور از ایران اخراج کند، به‌ویژه در شرایطی که هر دو این کشورها درگیر آشوب‌های سیاسی و نظامی شدید هستند. دولت ایران حق ندارد مهاجران را از حقوق اولیه خود هم‌چون حق تحصیل محروم کند، بلکه وظیفه دارد تا زمانی که مهاجری در این کشور به سر می‌برد امکان دسترسی او به کار، تحصیل، بهدا