در همین بخش
|
اخبار.... | ||||||||||||||||||||||
16 دی 1387
![]() | |||||||||||||||||||||||
ما بسته شدن دفتر کانون مدافعان حقوق بشر در تهران را شديدا محکوم می کنيم! گویا: کانون مدافعان حقوق بشر در ايران نيز تصميم گرفت تا همزمان و پا به پای نهاد های بين المللی، اين روز را ارج نهد. در بيانيه "سازمان جهانی مبارزه با شکنجه" (OMCT) و "فدراسيون بين المللی جامعه های حقوق بشر" (FIDH) خبر اين گونه آمده است: « روز ۲۱ دسامبر ۲۰۰۸، دفتر کانون مدافعان حقوق بشر در تهران، تنها سازمان غيردولتی مستقل در زمينه حقوق بشر در داخل ايران که يکی از اعضای فدراسيون بين المللی جامعه های حقوق بشر نيز به شمار می رود، به شکلی وحشيانه و زورگويانه و بدون صدور هيچ گونه حکمی از سوی قاضی پلمب شد... » مگر در منشور جهانی چه نوشته شده است؟ آيا نبايد در قرن ۲۱ از آزادی بيان، قلم، اديان و مرام و حق تشکيل سنديکاها و از آزادی رسانه های همگانی و آزادی احزاب و برابری زنان و مردان و آزادی گويش، دانش، پژوهش و نمايش و هنر حرفی زده و دفاع کرد ؟ « کانون مدافعان حقوق بشر طبق اساسنامه خود سه وظيفه اصلی بر عهده دارد،
از آنجايی که در دو سال اخير به هيچ يک از گزارشگران ويژه حقوق بشر سازمان ملل متحد جهت ورود به ايران ويزا داده نشده بود، بسياری از سازمان های بين المللی به گزارش های اين کانون استناد می کردند، از جمله بان کی مون، دبير کل سازمان ملل متحد در گزارشی که به مجمع عمومی سازمان ملل متحد در دسامبر ۲۰۰۸ ارائه کرد و منجر به صدور قطعنامه عليه دولت جمهوری اسلامی ايران شد نيز به گزارش کانون مدافعان حقوق بشر استناد شده بود. » مسئوليت بسته شدن دفتر کانون مدافعان حقوق بشر و هر گونه ناروايی به تلاشگران و مدافعان حقوق بشر متوجه حکومت اسلامی است. ما خواهان بازگشايی بی قيد و شرط اين دفتر و مصونيت کليه افراد آن از هرگونه پيگرد و برخوردهای ايذايی هستيم. ما امضا کنندگان زير، چه فردی و چه حزبی، گروهی، سازمانی پشتيبانی کامل خود را از فعالين کانون مدافعان حقوق بشر در ايران اعلام نموده و اذيت و آزار آنان، به ويژه خانم شيرين عبادی را به شدت محکوم نموده و اين عمل دولت ايران را که از امضاء کنندگان کنوانسيون های جهانی سازمان ملل است، کاری بسيار ناشايست و زشت و غير انسانی می دانيم. |
|||||||||||||||||||||||