سایت گویا:
آخرين روز سال ۲۰۰۸ است در کوچه و خيابان جز از پرندگان مهاجر خبری نيست همه به خانه خزيده اند تا در آتش بازی شب به جشن بنشينند. من به همراه پرندگان خيابان «هامستد»، گذرم به گورستانی می افتد، نامهای فارسی روی سنگ ها، در ابتدای قبرستان، بی اراده مرا بدان سو می کشاند. شکل و شمايل سنگ قبرها ايرانی است روی آن اسامی به انگليسی و فارسی نوشته شده اند. کنجکاوانه به نام ونشان ها، تاريخ تولد، تاريخ در گذشت ها می نگرم . اينحا شاعری و نويسنده ايی خفته آن سوتر سرلشکر... و يا سرتيپی و رديفی از نام های بختيار انگار جد اندر جد، در لندن می زيستند. خيره به نام ها، بين زندگی و مرگ فاصله ايی نيست، بی اختيار به ياد آشنايان دور و نزديک، در غربت می افتم و من، در کجای اين جهان، خواهم خفت؟ انسان های که همين ديروز و امروز در گذشتند اما درست همان روز، روبروی خانه آنها زنی کودکی به دنيا آورد.

هرولد پينتر (۲۰۰۸ - ۱۹۳۰)، نمايش نامه نويس و شاعر بزرگ انگليسی و جهانی، نويسنده يی متعهد، برابری خواه و ضد جنگ که دو سال پيش نوبل ادبی را از آن خود کرده بود در سن ۷۸ سالگی درگذشت. هلن سوزمن، از وجدان‌های بيدار آفريقای جنوبی، تنها زن در ميان ۱۶۴ نماينده‌ی سفيد‌پوست پارلمان آفريقای جنوبی و تنها کسی که تريبون اين مجلس را به خدمت افشاگری عليه تبعيض نژادی درآورده بود و ساير نمايندگان پارلمان او را خائن لقب داده بودند در سن ۹۱ سالگی چشم از جهان فروبست. و نجمی علوی از بنيان گذاران و اعضای هيئت تحريريه نشريه‏ای «بيداری ما» نشريه‏ای برای آگاهگری زنان، در سالهای ۱۳۲۶....۱۳۲۳، در سن ۹۰ سالگی در لندن درگذشت.
نجمی ششمين و آخرين فرزند خانواده، بود از کودکی با مبارزه و مبارزين از نزديک آشنا شده بود. پدر بزرگ او حاج سيد محمد علوی - از وکلای مجلس اول و از آزاديخواهان و فعالين انقلاب‏ مشروطه بود. خبر خودکشی پدرش ابوالحسن علوی، که ناگزير به مهاجرت سياسی در برلين شده بود را نجمی در نه سالگی می شنود و در همان هنگام شرايط زندگی برادرش مرتضی و دستگيری آقا بزرگ علوی نويسنده، به اتهام فعاليت در گروه ارانی، جهت زندگی او را به سوی ‏فعاليت‏های سياسی - اجتماعی سوق می دهد. او زمانی که فعاليت حول نشريه "بيداری ما" را شروع کرد، عضو حزب توده نبود. در آن مقطع حزب توده، مجموعه مسايلی که در رابطه با حقوق زنان مطرح می کرد مغايرتی با مطالبات زنان مترقی نداشت از آن رو مورد قبول مجموعه زنانی بود که با هم کار می کردند او بعدها به عضويت حزب توده درآمد. در ايران معلم بود. در مسکو در مدرسه حزبی درس خوانده بود ابتدا در راديو فارسی باکو و سپس در سال ۱۹۶۰ در راديو مسکو گوينده زبان فارسی بود. بعد از انقلاب، به سياست حزب توده انتقاد داشت (با خط مشی سياسی کيانوری مخالف بود).

از جمله زنانی که نجمی با همراهی آنان تشکيلات زنان را در سال ۱۳۲۳ پايه گذاری و برای نشريه «بيداری ما» فعاليت کردند،عبارت بوند از: نجمی علوی، خواهرانش شاه زنان علوی و بدری علوی، زهرا اسکندری، مهرانگيز اسکندری، عاليه شرمينی، اعظم سروش، جميله صديقی، فروهيد کباری و مريم فيروز. متاسفانه امروز هيچکدام از اين زنان فرهيخته در قيد حيات نيستند اما اينان هشتاد سال پيش فعاليت کردند تا برابری و عدالت اجتماعی در جامعه ايران نيز بر