مدرسه فمینیستی: «همگرایی جنبش زنان برای طرح مطالبات در انتخابات» که تاکنون 35 گروه و بیش از 600 تن از فعالان اجتماعی به آن پیوسته اند، یکی از دو خواسته محوری خود را «پیوستن ایران به کنوانسیون رفع هرگونه تبعیض علیه زنان» قرار داده است. از این رو فعالان این همگرایی بر آن شده اند برای گسترش یکی از خواسته های محوری خود به برگزاری «کارگاه های آموزشی کنوانسیون» در ستادهای انتخاباتی و مکان های عمومی دیگر همت کنند. با این هدف اولین کارگاه آموزشی «کنوانسیون رفع هرگونه تبعیض علیه زنان»، روز گذشته (30 اردیبهشت ماه) به همت کنشگران همگرایی جنبش زنان در شیراز برگزار شد. علاوه بر این کارگاه آموزشی، نشست همگرایی جنبش زنان نیز به همت «انجمن زنان پارس» که یکی از اولین گروه های تشکیل دهنده همگرایی است و با سخنرانی دو تن از اعضای همگرایی جنبش زنان یعنی فرزانه طاهری، مترجم و از موسسان «بنیاد گلشیری» و منصوره شجاعی از اعضای مدرسه فمینیستی برگزار شد.

گزارش نشست همگرایی جنبش زنان در شیراز

این نشست که از پیش از ظهر آغاز شد تا ساعت سه بعدازظهر به درازا کشید و حاضران در آن علاوه بر منصوره شجاعی و فرزانه طاهری از هم‌راهان هم‌گرایی جنبش زنان از تهران، مریم یاسمین، مریم بهرمن، غزال شولی‌زاده و مژگان جعفریان، هر چهار نفر از انجمن زنان پارس، نسیم بهمنیان، از دانش‌جویان فعال اجتماعی، و شهاب مباشری، مدیر مسوول مجله‌ی فروغ بودند.

اولین جلسه‌ی سخن‌رانی، پرسش و پاسخ و نشست هم‌اندیشی هم‌گرایی جنبش زنان در ایران نیز عصر روز چهارشنبه (سی اردی‌بهشت ۸۸ )، در شیراز برگزار شد. سخن‌رانان این نشست خانم‌ها منصوره شجاعی و فرزانه طاهری و شرکت‌کننده‌گان در این جلسه از فعالان اجتماعی هم‌راه با هم‌گرایی جنبش زنان، تعدادی از دانش‌جویان و علاقه‌مندان و دغدغه‌مندان عرصه‌ی اجتماعی و مسایل زنان در شیراز بودند.

جلسه با اجرای خانم مریم بهرمن از اعضای انجمن زنان پارس آغاز شد و پس از اشاره به دغدغه‌های فعالان اجتماعی این عرصه در باره‌ی گفتمان مطالبه محور در آستانه‌ی انتخابات، فرصت به ارائه‌ی گفتار خانم شجاعی داده شد. وی در سخنان خود به مرور سابقه‌ و تاریخ‌چه‌یی از روند شکل‌گیری هم‌گرایی جنبش زنان پرداخت و یادآور مراسم و نشست‌های مختلف ‌از جمله اتفاقات میدان هفت تیر، آغاز به کار و تداوم کمپین یک میلیون امضا و نیز پی‌گیری فعالان عرصه‌ی حقوق زنان با دیدگاه‌های مختلف و متفاوت برای ممانعت از تصویب «لایحه‌ی حمایت از خانواده» در مجلس شد.

فرازهایی از شروع صحبت خانم شجاعی این است: «بادبادک در دل آسمان چونان علامتی راه‌نشان بود که با پرواز کژ و مژ خویش نشان می‌داد کودک را کجا می‌توان یافت. و هم بدین گونه بادبادک رنگین و سبک‌بال جنبش زنان در دل آسمان برابری‌خواهی پرواز آرام خود را به دستان بی‌تاب و پر آرزوی کودک پرنفس مطالبه محوری سپرد و خود مشتاق هر صعود و خدای ناخواسته منتظر سقوط ماند.»

وی در بخشی از گفتار خود به سابقه‌ی تلاش دولت آقای خاتمی و مجلس ششم برای تصویب لایحه‌ی الحاق ایران به کنوانسیون رفع هر گونه تبعیض علیه زنان اشاره کرد که با مخالفت شورای نگه‌بان و نهایتا ارجاع آن به مجمع تشخیص مصلحت نظام، هم‌چنان لایحه‌یی معطل‌ماند