مدرسه فمینیستی: روز پنج شنبه 14 مردادماه، همگرایی سبز جنبش زنان با صدور بیانیه ای وبرگزاری مراسمی یک صد و چهارمین سالگرد مشروطیت را برگزار کرد. یکی از سخنرانان این مراسم شهلا لاهیجی بود. مطلب زیر متن کامل تحریر شده سخنرانی شهلا لاهیجی است در این مراسم:

امروز در اینجا گرد هم آمده ایم تا یکصد و چهارمین سال انقلاب مشروطیت ایران را گرامی بداریم. انقلابی که ایران پیش از تمام کشورهای منطقه حتی قدرتهای بزرگ جهانی آن روز (نظیر روسیه و عثمانی و هند) به آن دست یازید. انقلابی که در آن، زنان از جان خویش مایه گذاشتند اما در دستاوردهای آن یعنی حکومت مردم بر مردم، در صف مجانین و مجرمان و ورشکستگان به تقصیر، از حق مشارکت مردمی قرار نگرفتند و از حق انتخاب کردن و انتخاب شدن محروم شدند با این استدلال: « که هر چه گشتم در این موجود (دقت کنید «در این موجود» ! و نه در این انسان) عقلی ندیدم که بتواند بر سرنوشت خود حاکم شود و یا برای مردم تکلیف معین کند. او ناقص العقل است و باید تحت قیمومیت مردان اداره شود و خوب و بد خود را بشناسد.»(به نقل از مذاکرات مجلس برای تدوین قانون اساسی) در همین جا باید اشاره کنم که انقلاب مشروطیت ایران از این منظر جای مطالعه و نقد و تفصیل فراوان دارد که متاسفانه هنوز به آن پرداخته نشده که باید بشود.

و اما آنچه امروز در اینجا گفته شده و می شود، عمدتاَ در محدوده ی رفع تبعیض جنسی و احقاق حقووق کامل شهروندی و انسانی زنان و مبارزات آنان در سده اخیر و به ویژه در دهه های اخیر و نقش پر رنگ شان در انتخابات دهم و حضور گسترده و حتی تعیین کننده زنان در جنبش یا پویش یا هر نام دیگری که بر آن گذاشته شده، هم حقیقت است و هم واقعیت و جای هیچ تردیدی در آن نیست. اکثریت جامعه ی ما اعم از زن و مرد بر آن اذعان دارند. اما به جد بر این اعتقاد نیز هستم که با نگاهی حتی گذرا به موقعیت و وضعیت زنان در دهه ی اخیر و حرکات الهام بخش آنان در عرصه های مختلف اجتماعی و حضور گسترده ی آنان در تمامی صحنه ها و رویدادهای معاصر ایران، امروزه روز زنان نمی توانند و نباید خود را تنها در چاچوب مسایل زنان و مشکلات و نارسایی های حقوقی، اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی جنسی ـ جنسیتی محبوس و محفوظ نگه دارند.

امروز زنان به عنوان نیمی از جمعیت کشور نمی توانند بر آنچه در دهه گذشته بر کشور ما گذشته و می گذرد و مصائب بی شمار یکسال اخیر که با خشونت عریان بر زن و مرد یکسان گذشت و در روند سرکوب، جنسیت و حتی پیری و جوانی محک و اندازه نبود و هر دو جنس که تنها خواهان پاسخ به یک سوآل «رأی من کجاست» بودند، یکسان به بند و زنجیر و سلول انفرادی کشید و حتی یکسان به چوبه دار سپرد.

امروزه مشکلات سوء مدیریت و بحران اقتصادی ناشی از آن و تورم عنان گسیخته ، زن و مرد ایرانی را به یک اندازه آماج قرار داده است. معضل بیکاری هر دو جنس را در بر می گیرد. واردات بی رویه که منجر به توقف و یا محدودیت فعالیت بسیاری از واحدهای صنعتی و تولیدی و اخراجهای دسته جمعی کارگران کشور شده تاثیر مستقیم بر خانواده ها و به ویژه زنان دارد که مسئولیت مستقیم اقتصادی و امر تدبیر منزل و سیر کردن شکم افراد خانواده را دارند.

سرکوب اتحادیه های صنفی معلمان که تنها خواسته ی صنفی آنان دستمزدی مناسب و منطبق با سطح هزینه های حداقلی زندگی در کشوری