این نوشته، متن کتبی شده ی بحثی است که در تاریخ 12.10.07 با شرکت من و خانم شادی امین در کانون پناهندگان ایرانی در برلین بر سر موضوع ِ" نقد و بررسی کمپین یک میلیون امضا "برگزار شد.

بحثم را به دو قسمت تقسیم کرد ه ام: قسمت اول در رابطه با نوع نگاه من به ساختار حکومتی ج.ا. است تا از این طریق روشن کنم در باره ی این حرکت چه فکر می کنم و چه سوالاتی ذهن من را مشغول می کرده و چرا این جنبش یا حرکت می تواند یکی از پاسخ های صحیح به شکسته شدن این دور و زنجیره ی حاکمیت استبدادی در جامعه مان و همچنین جهتی درست و چالشی در تغییر بنیادی ساختار این نظام در تمام سطوح جامعه باشد. پس قسمت اول با این سوال شروع می شود چرا این جهت ِ حرکت می تواند ساختار تبعیض آمیز غالب بر تمام سطوح جامعه مان را به چالش بکشد؟ قسمت دوم را به سه بخش تقسیم کردم که در رابطه با درک ِ ضرورت و منطق این حرکت است و سعی کردم با توجه به ادبیاتی که در دسترس داشتم (مقاله،کتاب وسایت تغییر برای برابری)، اهداف، روش و چالش ها ی موجود در این حرکت را از نگاه و زبان فعالان این حرکت بازگو کنم تا بتوانیم درک روشنی بدست آوریم زیرا برای نقد و بررسی یک پدیده ابتدا بایستی آن پدیده و منطق ِ درونی آن را شناخت. در این رابطه سعی کردم به سوالاتی از این قبیل بپردازم : چرا نقطه ی حرکت یا خواست عمومی این فعالان تغییر قوانین تعبیض آمیز است؟ و در این قوانین چرا تغییر در قوانین خانواده و چرا تاکید برحق طلاق برابر برای زن و مرد خواست محوری و توافق مابین فعالان زن با نگاه های متفاوت شده است. و سوال دیگر این که چراو با چه استدلال و روشی ، آنان بردیگر قوانین تبعیض آمیز در این نظام انگشت نگذاشتند آیا در نگاه آنها یک نگاه ِ ارجحیت و یا مهم ـ مهم تر در رابطه با این قوانین تبعیض آمیز نهفته است ؟ و سوال آخر این که نگاه ِ تغییر قوانین تبعیض آمیز در این حرکت با نگاه ِ اصلاح قوانین در دوران دو خرداد چه تشابه و چه تفاوت هایی می توانند داشته با شند؟ که سعی کردم این سوال را درطی بحث روشن کنم.

پیش از شروع بحث لازم می دانم به دو نکته اشاره کنم : نکته ی اول زاویه دید من به این حرکت یک نگاه فلسفی ـ سیاسی است و تاکیدم بر نوع نگاه و تصورات و ارزش های سنتی حاکم بر جامعه مان است که از این طریق مناسبات سنتی بین زن و مرد تولید و بازتولید می شود و درنهاد خانواده که یک رکن اساسی جامعه می باشد متجلی می یابد که متاسفانه در جامعه ی ما این مناسبات آغشته به یک نگاه جنسی ناب و آشکارکه بر شیوه ی تفکری ثنویتی (خوب ـ بد، دوست ـ دشمن، زن ـ مرد) استوار می باشد و من آن را نگاه مذهبی می دانم.

نکته دوم تعریف من از نقد می باشد به این صورت که نقد ازنظر ِ من یعنی مشخص کردن حدود و ثغور یا مرزهای مثبت و منفی در یک پدیده است. به این معنا که بتوان تعیین کرد چه عناصری در گذشته در یک پدیده (اینجا این پدیده حرکت کمپین می باشد ولی اگر آن را جدا از حرکاتی که در ایران وجود داشتند و دارند نبینیم بلکه آن را ادامه ی آن حرکت ها بدانیم که با جهت ومحتوایی متفاوت از آن حرکت ها شروع به عمل و تاثیر گذاری در جامعه کرده است می توان گفت که حرکتی جدید می باشد) وجود داشتند که یا از بین رفتند و یا باقی ماندند (این یعنی نقد منفی) و چه عناصر و یا عنصری به آن اضافه شده است که قبلا وجود نداشته است این زاویه از بینش از نگاه من