مدرسه فمنیستی : طرح تفکیک جنسیتی که بارها از سوی مقامات دولتی مطرح شده است در حال حاضر به یکی از مسائل پُر تنش در میان دهها مسئله دیگر ایران امروز مبدل گشته است . گرچه این مسئله بحث تازه ای نیست و به ویژه از دوران ریاست جمهوری آقای محمود احمدی نژاد این طرح بارها و به بهانه های مختلف مطرح شده؛ اما همواره با مخالفت شماری از دانشجویان و فعالان اجتماعی و حقوقی زنان همراه بوده است . با اینکه در بعضی از خبرگزاریها اعلام شده که دولت به دنبال تفکیک جنسیتی در دانشگاه ها نیست ، اما این ایده در یک سال گذشته و به ویژه از آغاز سال تحصیلی هنوز از سوی مسئولان دنبال می شود . چند روز پیش در خبرها خواندیم که این طرح در دانشگاه پیام نور اجرا شده است و درجایی دیگر می خوانیم که در دانشگاه آزاد مشهد درگیری دانشجویان با مأموران حراست دانشگاه بر سر تفکیک کردن درهای ورودی دانشگاه ها به وجود آمده است .

نوعی تناقض در عملکرد و گفتار مسئولین به چشم می خورد، از یک سو آنها بیان می کنند که به دنبال اجرای این طرح نیستند اما از سوی دیگر از سوی برخی از نهادهای مستقر در دانشگاه بر اجرای آزمایشی این طرح تاکید می شود . پیشتر وزیر علوم در خصوص اینکه تابلوی اعلانات دختر و پسر باید ازهم جدا باشند هشدار داده بود . برخی از مسئولان دانشگاه ها هم از این طرح دفاع می کنند برای مثال آقای وحید محمدی یکتا در دفاع از تفکیک جنسیتی دردانشگاهها می گوید که این طرح برای اجرای حجاب و عفاف در دانشگاه ها و جلوگیری از اختلاط دو جنس زن و مرد است: " پیشرفت تحصیلی زمانی به وضوح خودنمایی می کند که استرس های روانی موجود بر اثر حضور دو جنس مخالف در کلاس را که مورد تأیید اکثر روانشناسان و کارشناسان مسائل اجتماعی است در نظر بگیریم، کارشناسان بر این باورند که روحیات دختران با پسران حتی از نظر یادگیری، طریقه آموزش و …متفاوت است و آموزش های منفک و جداگانه می تواند تاثیرات بسزایی داشته باشد".

ایشان این اختلاط را از نظر فرهنگی، پدیده ای غربی شمرده و براین باور است که در صورت جداسازی، دانشجویان بهتر می توانند درس بخوانند . آقای محمدی یکتا هم مانند بسیاری از مسئولان، این رفتار را غربی گرایانه و در جهت گسترش فرهنگ غربی توصیف می کند .

حال باید از ایشان پرسید که ارتباط زن و مرد آن هم در محیط های دانشگاهی ایران که دانشجویان موظف به رعایت پوشش اسلامی هستند چه نوع پیامد مد نظر ایشان را می تواند به همراه داشته باشد؟ از سوی دیگر مسئولان این اقدام را توجیهی می دانند که از قبل مطرح بوده است و تنها در صورت ارائه ی تقاضا ، دانشگاههای تک جنیستی نیز احداث خواهند شد. اما در حالی که حمایت از طرح تفکیک جنسیتی همچنان در حوزه های مختلف دولتی ادامه دارد، سوال اینجاست که اگر دانشجویان دختر و پسر نتوانند در محیط دانشگاهی و از مجراهای تحصیلی و فعالیتهای اجتماعی و فرهنگی با هم در ارتباط باشند آیا قرار است که این جداسازی به دیگر سطوح اجتماع هم رخنه کند تا مسئله ی جنسیت بار دیگر به مسئله ی پیچیده و بغرنج تر دیگری تبدیل شود و ریشه ی تبعیض های جنسیتی به تمامی سطوح اجتماعی هم برسد؟ آیا نگرانی مسئولان تنها حضور و ارتباط دختران و پسران در محیط آموزشی است ؟ توجیهی که آنها می آورند مربوط به برقراری ارتباط سالم در محیط تحصیلی ا