در همین بخش
|
کافه مونث.... | ||||||||||||||||||||||
موزه های زنان و خودسازماندهی هنری کارلا بوبادلا/ترجمه مهرزاد حمزه لو-15 آذر 1389![]() |
![]() |
||||||||||||||||||||||
مدرسه فمینیستی- متن حاضر سخنرانی کارلا بوبادلا( Carla Bobadilla ) فمینیست هنرمند شیلیایی است ،که در سمپوزیوم " موزه های زنان :از گرد آوری تا بستر اجتماعی" که در هفتم اکتبر2010 در کتابخانه وین درتالار شهرداری برگزار شد ارائه شد . این سمپوزیوم در چهارچوب نمایشگاه " موزه های زنان جهان " برگزارشده بود. این نمایشگاه نگرشی کلی است به موزهً زنان در تمام قاره های جهان . تنوع موزه های زنان و مطالبات سیاسی اجتماعی و فرهنگی آنان نمایانگر ابعاد وسیع موضوعات مورد توجه آن است. بسیاری از موزه ها مرکزیت توجه خود را به تاریخ می دهند، برخی بیشتربه قوم شناسی و یا باستان شناسی می پردازند و جمعی تنها موزهً هنری هستند. این سمپوزیوم به شناسایی و بحث سوالات زنان در زمینه های موزه، سیاست گرد آوری ، رعایت عدالت جنسیتی، موزه به عنوان مرکز اجتماعی متشکل از رشد فرهنگی و دادوستد، تلاقی وگفتگو، موزه به عنوان حوزهً تنش میان انتقاد جنسیتی، اکتیویسم، سلیقهً فرهنگی جامعه و کاربردها وگفتمان های موزه ای مدرن، می پردازد. زنان فعال، محقق، تاریخ شناس، فرهنگ شناس، هنرمند، متخصصین تاریخ هنر، هنرشناسان و مدیران موزه ها این سمپوزیوم را به محلی سازنده برای تبادل دانش تبدیل کردند. سخنرانان و شرکت کنندگان پانل ها از نسل های مختلف نمایندگان موزه های بین المللی، ارتباطات فمینیستی، موزه های هنر، مراکز تربیتی، هنری و تحقیقاتی بودند. در سه پانل مختلف مسائل مربوط به هنر، عرضهً هنر و تاریخ با در نظر گرفتن جنبه های برابری جنسیتی، ویژگی های زنان و موضع فمینیستی به بحث گذاشته شدند. راه اندازی موزه های زنان که قسمت بزرگی از آن به صورت خودجوش ایجاد شده اند و از دههً 1980 ازآلمان تا سنگال، آلبانی، آرژانتین، آمریکا، کره تا استرالیا وجود دارند، پیچیدگی مسایل فوق مانند برابری جنسیتی در سیاست های جمع آوری، کاردانی در امر نمایش و بازسازی تاریخی را آشکار می کند. بخش اول این برنامه با سخنان خانم سیلویا ماتل-وورم، مدیر کتابخانه شهرداری وین و خانم الکه کراسنی،مدیرپروژه و نظریه پرداز فرهنگی و هنر شناس معروف شهر وین آغاز شد. پس از آن خانم منصوره شجاعی، فعال زنان، نویسنده و ازطراحان و بانیان موزه زنان ایران به اظهار نظر پرداخت. موضوع بخش اول ، تاکتیک های جمع آوری در موزه ، دخالت در تعریف و قواعد کارپرداخته شد. در بخش دوم موضوع هنرشناسی و بستر اجتماعی در موزه به بحث گذاشته شد و آخرین قسمت برنامه به نقش موزه در بحث تاریخ و موضوع جمع آوری از یک سو و برپایی موزه زنان از سوی دیگراختصاص داده شد. بخشی از مطالب بیان شده در بخش دوم : "هنرمند، موضوع کار: پست کلونیالیسم و ضد نژادپرستی" را در متن کارلا بوبادلا می خوانید: متن سخنرانی کارلا بوبادلا خانم ها و آقایان همانطور که از متن برنامه بر می آید، محور اصلی کارمن پست کلونیالسم و ضدنژادپرستی ست. طبیعتا این دو حوزه محور اصلی زندگی و کار من هستند و نه لزوما محور هنری آن. که در باره آن هم توضیحاتی خواهد آمد. از آنجایی که من در این سمپوزیوم به عنوان هنرمندی با زمینهً مهاجرتی شرکت می کنم، درآغازصحبتم |
|||||||||||||||||||||||