مدرسه فمینیستی : در مبارزات انتخاباتی سال گذشته اولین تصویر منتشر شده از نامزد انتخاباتی سال 88 کسی بود که دست در دست همسرش در صحنه‌ی رقابت‌های انتخاباتی حضور پیدا کرد. از همان زمان ، مشارکت مستقل زنان در جنبش سیاسی اجتماعی و در فضای انتخاباتی محکمتر از گذشته کلید خورد، چرا که این بار همسران نامزدهای انتخاباتی در کنار همسرشان نقشی همتراز و برابر را در بسط و گسترش فعالیتهایشان ایفا کردند . با اتفاقاتی که بعد ازانتخابات ریاست جمهوری سال گذشته رخ داد و با حضور جنبش سبز به عنوان جنبشی فعال و مسالمت جو، متاسفانه فضاهای اجتماعی و مدنی کشورمان هر روز با سرکوب بیشتری همراه شده است . در طول یک سال و نیم گذشته و در حالی که به دومین سالگرد انتخابات بحث برانگیز دهمین دوره ریاست جمهوری نزدیک می شویم، بخش وسیعی از دستگاه حاکم به سرکوب ، دستگیری و ارعاب معترضان به نتایج انتخابات و حذف شدید جناح‌های منتقد ادامه داده است.

در طول این مدت شاهد حوادث تلخ و برخوردهای غیرقانونی و نیز اجرای احکام ناعادلانه ی حبس و زندان هم بوده ایم ،اما در این میان دو تن ازکاندیدهای معترض به نتیجه‌ی انتخابات دوش به دوش همسران خود با جریان مردم همراه شدند و توانستند نقش مهمی در رهبری این مبارزات داشته باشند. بسیاری از فعالان جنبش مستقل زنان هم در طول این مدت شاهد سرکوب و خشونت هیئت حاکمه بوده اند چرا که بسیاری از آنان پا به پای مردان (و در بعضی موارد حتی با تعداد بیشتری) بازداشت شده اند و یا در حال گذراندن دوران محکومیت ناعادلانه ی خود می باشند ،اما نکته ی مهم دیگر در این جنبش اعتراضی برای اولین بار حضور زنانی بوده است که در طول مبارزات انتخاباتی در کنار شوهران خود و حتی در بعضی از موارد جلوتر از آنها حرکت کرده اند ، با اینکه قوانین ایران تنها به مردان اجازه می دهد که نامزد انتخابات ریاست جمهوری شوند ،اما در طول مبارزات انتخاباتی سال گذشته کسانی چون خانم زهرا رهنورد بودند که در این مبارزات سهم مساوی در شکل دهی اعتراضات و رقابتهای انتخاباتی بر عهده داشتند .

خانم رهنورد را می توان به عنوان یکی از اولین زنانی دانست که بعد از انقلاب در مبارزات انتخاباتی سال اخیر، وزن و سهمی مساوی در کنار همسرخود داشته است . ایشان از زمان پیش از انتخابات ، دربسیاری از نشست‌های مربوط به رقابت‌های انتخاباتی شرکت کردند و در عین حال بعد از انتخابات و در حمایت از اعتراضات مردم از همان ابتدا با صدور بیانیه همراه با همسر خود در کنار مردم، اعتراض خود را به نتایج انتخابات و نسبت به رفتارهای غیرقانونی دولت با مخالفان را نشان دادند؛ و بعد از آن با شرکت در نشست‌هایی همچون «همگرایی سبز جنبش زنان» که شامل ائتلاف فعالان زنان از گروه‌های مختلف مذهبی، سکولار و خط مشی های متفاوت سیاسی و فکری بودند نقش بسزایی در پیوند جنبش زنان با جنبش دموکراسی خواهی مردم ؛ یعنی جنبش سبز ، داشتند .

با اینکه بسیاری از فعالان زنان دستگیر و بازداشت شده بودند و یا از طرف نهادهای امنیتی تهدید می شدند ، با این حال خانم رهنورد ضمن حمایت خود از مبارزات زنان، و با حضور در همگرایی سبز حنبش زنان، در همبستگی و پیوند میان دو جنبش اجتماعی ایران، بسیار تعیین کننده بودند و با صدور بیانیه در کنار مهندس موسوی و با تاکید بر