مدرسه فمینیستی: نسرین ستوده، وکیل دادگستری و فعال جنبش زنان، خطاب به رئیس قوه قضائیه نامه ای نوشته است که در این نامه با الهام از «پائولو کوئیلو»، اتفاقاتی را که پس از انتخابات سال 1388 بر جامعه رفته، به زیبایی بازگو می کند. به گزارش مدرسه فمینیستی، نامه نسرین ستوده به قوه قضائیه و پس از اعلام حکم نسرین ستوده به نگارش درآمده و امروز برای اولین بار منتشر می شود.

نسرین ستوده که از 13 شهریورماه 1389 در بازداشت به سر می برد، به 11 سال حبس تعزیری و 20 سال محرومیت از وکالت و خروج از کشور و نیز 500 هزار ریال جریمه نقدی به واسطه عدم رعایت حجاب اسلامی در ویدئو سخنرانی اش محکوم شد. او در پی انتشار خبر این حکم ناعادلانه و سنگین در اسفندماه، این نامه را به نگارش درآورده که متن کامل آن را در زیر می خوانید:

جناب آقاي رئيس قوه‌ ي قضائيه!

سپاسگزارم كه به ما نشان داديد معترضان انتخاباتي چه موجودات خطرناكي هستند ما فراموش كرده بوديم آنها چه خيانت‌هاي بزرگي به ملت ايران كرده بودند!

سپاسگزارم كه ماموران شما در همان ساعات اوليه پس از انتخابات به بازداشت گسترده‌ ي اين موجودات خطرناك پرداختند و از بروز اعتراض آنها جلوگيري كردند.

ماموران در زمان بازداشت به آنها گفته بودند كه براي "پيشگيري" آنها را بازداشت كرده‌اند!

سپاسگزارم خطر "ايميل" و اس ام اس "ها را به ما نشان داديد. ما فقط با احكام سنگين دادگاه‌هاي شما دريافتيم اينها چه پديده‌هاي خطرناكي هستند

وقتي دنيا با بهت و حيرت ديد چگونه معترضان انتخاباتي با مسالمت‌آميزترين روش‌ها اعتراض خود را بيان كرده بودند، وقتي آنها كه فرصت بيان اعتراض پيدا نكرده بودند، با احكام سنگين راهي زندان شدند تا با صبر و سكوت احكام حبس خود را تحمل كنند، صبر و استقامت آنها را تحسين كرديم

" سپاسگزارم كه به جهان نشان داديد چه شكاف عظيمي ميان تصميمات حاكمان و آرزوي مردمان وجود دارد."

بابت حكم خودم به طور ويژه از شما سپاسگزارم. از اينكه قاضي شما در صدور حكم خويش به هيچ روي ملاحظه‌ي دو كودك خردسال مرا ننمود، بسيار سپاسگزارم.

قاضي شما نشان داد زنان ايران را به هيچ بهانه‌اي نمي‌توان ناديده گرفت. من حكم شما را با هيچ چيز در دنيا عوض نمي‌كنم، زيرا اين حكم لطف و محبت‌ بي‌پاياني را از سوي هموطنان‌ ام و آزاديخواهان جهان به سويم سرازير كرد.

از اينكه حكم حبس‌ ام را بيش از موكلانم صادر كرديد، بسيار سپاسگزارم. رهايي از زندان قبل از موكلانم برايم بسيار دردناك بود.

از اينكه هر بار ماموران شما مرا با ماشين اختصاصي و از سلول انفرادي، با دو مرد مسلح و يك زن جهت محاكمه به دادگاه اعزام كردند تا احساس مهم بودن بنمايم از شما سپاسگزارم.

خصوصا از دادرسي عادلانه ‌ي شما بي‌نهايت سپاسگزارم!

آقاي رئيس!

از اينكه قاضي شما دفاعيات مرا و وكلاي شجاع‌ام را جدي ن