مدرسه فمینیستی: پژوهشی با عنوان «تحولات و سیاست های اخیر جمعیتی در ایران: ضرورت تدوین سند جامع جمعیت» توسط میمنت حسینی و محمدجلال عباسی شوازی، در نامه انجمن جمعیت شناسی ایران منتشر شده که تحقیقی علمی و مستند درباره سیاست افزایش جمعیت و پیش فرض هایی که طرح های اخیر مجلس درباره افزایش جمعیت بر آن بنا شده است. این تحقیق با آمار و ارقام مستند، پیش فرض های سیاست گذاران جمعیتی را به چالش می گیرد. از این رو ما در مدرسه فمینیستی بر آن شدیم که به دلیل اهمیت این پژوهش،خلاصه ای کوتاه از بخش های مختلف این مقاله را منتشر کنیم. متن کامل پی دی اف مقاله همراه با جدول ها و مستندات آن را می توانید در لینک انتهای همین مطلب، پیدا کنید:

تحولات و سیاست های اخیر جمعیتی در ایران / پژوهشی از: میمنت حسینی چاوشی و محمدجلال عباسی شوازی

این تحقیق به خوبی نشان می دهد که پیش فرض هایی که باعث شده سیاستگزاران افزایش جمعیت برای برنامه ریزی جمعیت در ایران به آن استناد کنند اساساَ فاقد پایگاه علمی است و با واقعیت رشد جمعیت در ایران ناهمخوان است. در بخشی از این تحقیق می خوانیم: «متاسفانه در سال های اخیر علیرغم توجه به موضوع جمعیت، یک سند جامع ملی جمعیت که توسط متخصصان و صاحبنظران جمعیت شناسی، جامعه شناسی، اقتصاد و بهداشت تهیه شده باشد در دسترس نیست. همین امر موجب شده که گاهاً بحث ها و فرضیات غیر منطقی توسط افراد غیر متخصص در مورد روند گذشته، و یا حال و آینده جمعیت ارائه شود. بنابراین، با توجه به در دسترس نبودن سند جامع و نقشه راه در مورد وضعیت جمعیت، سیاست هایی به صورت پراکنده و شتابزده ( از جمله طرح آتیه، اعطای سکه برای تشویق فرزند آوری، تلاش برای حذف برنامه و خدمات تنظیم خانواده، و...) پیشنهاد و یا اعمال شده اند تداوم این وضعیت به تدوین، تصویب و اجرای سیاست های غیر منطقی و غیر منسجم جمعیتی منجر خواهد شد که علیرغم صرف هزینه و زمان زیاد، نتیجه مورد انتظار را بدنبال نخواهد داشت... علاوه بر آن، طرفداران سیاست های شتابزده جمعیتی که عمدتَا نظرات خود را در مصاحبه با روزنامه ها اعلام کرده اند بیش از هر چیز بر واژه هایی از جمله "بحران"، "چالش" و یا "آسیب" جمعیتی تاکید نموده اند و بدون در نظر داشتن موفقیت های جمهوری اسلامی ایران در افزایش سطح بهداشت و یا تحصیلات جمعیت، برای برون رفت از این بحران، سیاست هایی از جمله حذف برنامه های تنظیم خانواده و یا سیاست های غیرکارشناسی و شتابزده ای از جمله طرح ارائه سکه برای تشویق فرزندآوری معرفی نموده اند. مجلس شورای اسلامی نیز لایحه جامع جمعیت و تنظیم خانواده را برای تصویب آماده نموده است. در این قسمت به اختصار صحت و سقم فرضیات فوق بررسی می گردد و به این سوال پاسخ داده می شود که آیا نتایج مطالعات و شواهد علمی، فرضیات فوق را تأیید می کنند یا خیر؟»

در ادامه، نویسندگان به چهار فرضیه ای که طرفداران سیاست های شتابزده جمعیتی در سال های اخیر به آن ها استناد می کنند پاسخی دقیق می دهند و این پیش فرض ها را ابطال می کنند. چهار فرضیه مورد نظر مجلسیان شامل موارد زیر است:
– 1 - کاهش شدید باروری و سرعت روند کاهشی آن در آینده
– 2 - دسترسی به رشد منفی جمعیت در آینده نزدیک
– 3- سالخوردگی شدید جمعیت
– 4 - تغییر ترکیب ساختار قومی و مذهبی در کشور

آیا کاهش باروری در