مدرسه فمینیستی: شعر زیر با نام «در کوچه اسید می آید» سروده پگاه احمدی، شاعر و نویسنده معاصر است:

در کوچه اسید می آید*

در کوچه اسید می آید

هوا زنی زیباست

که مثل یک سوراخ

مسدود می شود

هوا زنی امن است

که صورتش از قصه سوخت

به سینه ای رکیک می زنم و باز

روی دسته ی چاقو ، ریحان روئیده است

آخ ، باز زندگی از پوستی تمیز

جدا می شود

و چشم هامان را

هوای ملّی ِ این شهر، تخلیه کرده است

برقص ویرانی!

قلبم سنگین تر از در و دیوار

بر دار می رود

اما هنوز فکر می کنم آنجا

روزی کبوتری که مثل گردباد سفید است

بر گردنی که مثل گردباد سفید است

خواهد نشست.

پانوشت:

* در کوچه باد می آید، فروغ فرخزاد