– حماسه است، حماسه، حماسه در وطن من
– تهمتن است، تهمتن به عرصه، هموطن من

– چه می کنند پلیدان، به خاک پاک من، ایران؟
– که دیو راه ندارد به ساحت وطن من...

– بگو به تیر زنندم به سر، ز پا فکنندم
– که در اسارت دیوان، مباد جان و تن من

– از این حماسه اگر چه به لکنت‌اند قلم‌ها
– ببین به الکن شعرم، وطن، وطن، وطن من

– چه راه بکر بلندی! چه عزتی است خدایا!
– به شوق رفتن راهت، به وجد آمدن من...

– چراغ راه دلیران! ز تیغ و دشنه دیوان
– چه لاله‌ها که شکفته به باغ پیرهن من!

منبع: جرس