ایسنا: در گزارش اخير صندوق كودكان سازمان ملل متحد آمده است كه كودكان خياباني بيشتر از ساير همسن و سال‌هاي خود در معرض انواع خشونت‌ها قرار مي‌گيرند و سريع‌تر گرفتار بيماري‌هاي واگيردار مي‌شوند.

به گزارش سرويس «آسيب‌هاي اجتماعي» خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، «ابلا البدري» ـ رييس شوراي ملي حمايت از كودكان و زنان و نماينده يونيسف در «مصر» ـ در مصاحبه‌اي با رسانه‌هاي دولتي اين كشور، يادآور شد: هزاران كودك در سنين مختلف در خيابان‌هاي اين كشور قاره سياه زندگي مي‌كنند.

اكثر اين كودكان كه بين سه تا 12 سال سن دارند در خيابان‌هاي «قاهره» ـ پايتخت اين كشور ـ سرگردانند و هر روز خود را با تكدي‌گري و التماس از عابران پياده و رهگذران سپري مي‌كنند.

وي خاطرنشان كرد: پسران اگر چه زندگي سختي را در خيابان‌هاي «قاهره» دارند و بايد تمسخر و كنايه‌هاي ديگران و همسالان خود را كه با لباس‌هاي شيك و پر زرق و برق از كنارشان عبور مي‌كنند، بشنوند، اما دختران در اين ميان بيشتر در معرض خطر قرار دارند. بسياري از اوقات مشاهده شده كه دختران تحت تجاوز قرار گرفته و يا ربوده مي‌شوند.

در اين ميان، دولت «مصر» تا حدي نسبت به اين قضيه بي‌تفاوتي نشان داده است، اما خوشبختانه مراكز و نهادهايي هستند كه براي كودكان خياباني دلسوزي مي كنند. به آن‌ها سرپناه مي‌دهند و باعث رشد و شكوفايي استعدادهاي آن‌ها مي‌شوند.

«ندرا زكي» ـ رييس بخش حمايت از كودكان صندوق كودكان سازمان ملل متحد ـ در اين باره خاطر نشان كرد: ما با معضل كودكان خياباني در تمام نقاط دنيا مواجه هستيم. تمامي كشورها از غني و ثروتمند تا فقير و درحال توسعه كودكان خياباني در بطن خود دارند. حال آن كه چگونه، با اين پديده قرن مدرن برخورد مي‌كنند، مهم و حائز اهميت است.

كشورهاي در حال توسعه تنها قول مساعد براي جمع‌آوري اين كودكان و سرپرستي از آن‌ها را مي‌دهند، اما كشورهاي توسعه يافته به حرف‌هاي خود جامه عمل مي‌پوشانند. هم‌اكنون در بسياري از كشورها همچون ايالات متحده امريكا، ژاپن و انگلستان، مراكزي براي نگهداري از اين كودكان تاسيس شده و كودكان خياباني با اقامت در اين مراكز از تحصيل، رفاه و كار مناسب برخوردار مي‌شوند.

البته بايد به اين موضوع هم اشاره كرد كه در كشورهاي در حال توسعه نيز چنين مراكزي وجود دارد، اما نوع و شيوه عملكرد اين مراكز بسيار نامطلوب است. به طوري كه كودك بودن و ماندن و زندگي كردن در خيابان را به اقامت در اين مراكز ترجيح مي‌دهد.

وي خاطرنشان كرد: وضعيت كودكان خياباني به مراتب بسيار وخيم‌تر از ساير كودكان هم سن سال خودشان است.

اين كودكان در معرض انواع خشونت‌هاي جسمي و جنسي و ربوده شدن قرار دارند و هدف آزاد و تحرك در چشم شيادان و قاچاقچيان انسان و مواد مخدر محسوب مي‌شوند.

اين كودكان هرگز رنگ آموزش مناسب را نمي‌بينند و از تمامي حقوق مادي و معنوي و شهروندي خود نيز محروم هستند.

در اكثر جوامع كودكان خياباني را زايده‌اي ناجور و نامتعادل مي‌دانند و مردم از كمك به اين كودكان متنفرند، اما بايد به اين نكته اشاره كرد كه خود جوامع و نابرابري باعث به وجود آمدن چنين معضلي بوده است، چرا كه خانواده‌هايي كه اكثرا فقير هستند و فرزندان زياد دارند و يا كودكان نامشروع، در خيابان‌ها پرسه