|
کمپین یک میلیون امضا از بام افريقا تا بام آسيا گفتگوی سارا لقمانی با مریم خمسه - 2 خرداد 1387 |
با زن کوهنوردی به گفتگو نشسته ایم که علاوه بر موفقیت های بسیاری که در حوزه ورزشی به دست آورده، میزان شور و تعهد اجتماعی او به مبارزات زنان هموطن اش نیز هیجان برانگیز است. کسی که به عنوان جوانترين زن فاتح قله كليمانجارو بیانیه کمپین یک میلیون امضاء را برای همبستگی با زنان هم وطنش به بام افريقا برد و فتح این قله را همراه با بیانیه کمپین جشن گرفت، کسی که در فتح دو قله در هيماليا نيز سالنمای برابری (سالنمای کمپین یک میلیون امضاء) را همراه با خود داشت؛ تا خواسته هاي كمپين را از بام افريقا تا بام آسيا بر فراز در آورد. خواندن این گپ و گفت دوستانه با این ورزشکار توانا و متعهد نه تنها برای من که برای ادامه مبارزه جنبش یک میلیون امضاء انرژی و تعهد به همراه دارد. پس با هم به تجربه هایش گوش دهیم. مريم جان لطفا در ابتداي مصاحبه مختصري از خودت و فعاليت هاي كوهنوردي ات بگو مريم خمسه متولد بهار 1361 از چه زماني به كوهنوردي علاقه مند شدي؟ – از اولين بار كه پا به دره گذاشتم. در واقع دره ايگل اولين سفر مستقل من از خانواده در طبيعت بود. معمولاً سفرهاي كوه با تيم است ؟ و چند روز طول مي كشد؟ آيا خانواده ات با برنامه هاي تو مشكلي نداشتند؟ چگونه توانستي آنها را راضي كني؟ بستگي به برنامه و آدمش دارد. من 90% سفرهايم را با تيم رفتم چون از همنوردانم چيزهاي زيادي در زمينه هاي مختلف ياد مي گيرم. از يك روز تا يك يا چند ماه. بعضي از سفرها هم دور دنيا، درمسافت هایی که طولانی تر است طبعا بيشتر طول مي كشد. به هرحال ما اهل رفتن ایم و به برگشت زياد فكر نمي كنيم (ما زنده از آنیم که ارام نگیریم)، در مورد خانواده ام هم باید بگویم که آنها نیز مثل اكثر خانواده هاي ايراني چنين ورزشي را مناسب دختر شايستة خانواده نمي دانستند. ولي من توانستم بعد از يك سال خودم را ثابت كنم و آنها هم راضي شدند (شايد هم من اينطور فكر مي كنم و هنوز راضي نشده باشند). یک بار به علت آسيب ديدگي زانو مجبور شدم 6 ماه در خانه بمانم و در این مدت آنقدر افسرده شده بودم كه پدرم پيشنهاد و اسرار كرد كه به كوه بروم. تفاوت مرد كوهنورد و زن كوهنورد چ |