مدرسه فمینیستی: بار دیگر ایران تیتر اول رسانه های جهان شد. این بار اما نه برای جلوگیری از برگزاری مراسم سوگواری خانواده های داغ دار فاجعه سال 67؛ نه به خاطر فعالیت های هسته ای؛ نه خشک شدن دریاچه ارومیه و بازداشت طرفداران محیط زیست؛ نه بازداشت کنشگران حقوق زن در تجمع اعتراضی میدان «هفت تیر» تهران و سرکوب زنان در مراسم روز جهانی زن؛ نه بازداشت روزنامه نگاران، نه حکم سنگسار زنی، نه برای سرکوب خشونت آمیز معترضان به نتیجه انتخابات در خیابان و در کهریزک؛ نه تفکیک جنسیتی در ادارات، و یا سهمیه بندی جنسیتی و محرومیت زنان از برخی رشته های دانشگاهی؛ حتی برای ساپورت پوشیدن دختران، یا ممانعت از رفتن آنها به استادیوم های ورزشی هم نیست؛ آری این بار برای مسایلی از این دست نیست که جملگی محتوایی حقوق بشری، حقوق زنان، حقوق شهروندی و یا زیست محیطی داشته اند بلکه جنس خبر از نوع دیگری است! خبر مربوط به افتخار آفرینی زن دانشمند ایرانی است که نه تنها حیرت و تحسین همگان به ویژه مجامع علمی را بر انگیخته، بلکه حتی برخی وب سایت های ایرانی که تاکنون حاضر نبودند چند سطری از وب سایت شان را به موفقیت زنان اختصاص دهند، به این خبر واکنش مثبت نشان دادند!

خبر مربوط به «مریم میرزا خانی»، ریاضیدان، نخستین زن ایرانی برنده مدال فیلدز[1] است یعنی بزرگترین افتخاری که یک ریاضیدان می‌تواند کسب کند. پروفسور مریم میرزاخانی[2] متولد 1356 است مثل همه دختران و پسران هم نسل اش کودکی اش با دلهره های بمباران و موشک باران و فراتر از این ها نوجوانی و جوانی اش را زیر کنترل گشت های ارشاد سپری کرده است. اما هیچ کدام از این ها نتواسته است مغز متفکر و جوشان این زن ایرانی را از اندیشیدن، کندوکاو، پرسشگری و خلاقیت باز دارد.

مریم میرزاخانی، در سال‌های 1373 و 1374 از دبیرستان فرزانگان تهران موفق به کسب مدال طلای المپیاد ریاضی کشوری شد و در سال 1373 در المپیاد جهانی ریاضی هنگ کنگ با 41 امتیاز از 42 امتیاز مدال طلای جهانی گرفت. سال 1374 خورشیدی برابر با 1995 میلادی در المپیاد جهانی ریاضی کانادا با 42 امتیاز از 42، رتبهٔ اول طلای جهانی را به دست آورد. میرزاخانی دوره کارشناسی ریاضی را در دانشگاه صنعتی شریف به اتمام رساند سپس برای ادامه تحصیلاتش به ایالات متحده آمریکا رفت و با دریافت بورسیه دکتری خود را در دانشگاه هاروارد به انجام رساند پس از آن از سال 1383 تا 1387 در پژوهشگاه ریاضی کلِی به عنوان پژوهشگر و به طور همزمان استادیار و پس از چندی به عنوان استاد تمام دانشگاه پرینستون به کار و تحقیق مشغول شد. پرفسور مریم میرزا خانی از سال 1387 دارای کرسی استادی تمام وقت در دانشگاه استنفورد است [3] پس از مهاجرت به آمریکا تاکنون جوایز ارزنده متعددی را دریافت داشته است از جمله جایزه بنیاد ریاضیات کلی درسال 2014، جایزه روث لایتل سَتر[4] از طرف انجمن ریاضی امریکا 2013 [5]، جایزه ای ام اس بلومنتال 2009 و...

در این جا هدف، معرفی سوابق علمی مریم میرزا خانی نیست، چرا که رسانه ها و وب سایت های بسیاری به زبان های مختلف درباره او نوشته اند و باز هم خواهند نوشت. هدف از این مقاله یادآوری و هشدار به مردان زن ستیز، و زنان خود ناباور، است (که تصور می کنند زن از نظر ذهنی ناتوان تر از مرد است)، شاید که به خود بیایند و از افکار قرون وسطایی شان در مورد ز