مدرسه فمینیستی: مطلب حاضر[1] نوشته «لورن تیلور»[2] است که توسط مهسا پناه شاهی به فارسی ترجمه شده است. تیلور از سال 1978 در عرصه مبارزه به منظور توقف خشونت علیه زنان کار می کند. او مهارت های دفاعی برای توقف خشونت و تجاوز را به وسیله فنون «دفاع شخصی» به زنان آموزش می دهد:

فقط بگویید: "نه". گفتن "نه" به مراتب راحت تر از انجام دادنش است. در زندگی واقعی، تقریباً خیلی سخت است که به گفته های خودمان عمل کنیم. بیشتر افراد اصرار دارند که اگر مورد آزار قرار بگیرند حدود خود را محدود می کنند. ولی اغلب هنگام مواجه با موقعیت های دشوار، سکوت می کنیم، تسلیم می شویم و یا بهت زده و منفعل می شویم.

یرای بسیاری از ما خیلی سخت است حدود خودمان را تعیین کنیم و هیچ فرقی نمی کند این حدود در رابطه با فردی باشد که در مترو به طور اتفاقی خیلی نزدیک ما ایستاده، یا همکاری سلطه جو، فامیلی ناخوانده، و یا فردی متجاوز باشد.

چه چیزی سر راه مان قرار می گیرد؟

اساساً، جامعه پذیری. آیا این جملات چیزی به یاد شما می آورند؟
– "نمی خوام بی ادبی کنم."
– "نمی خوام سرو صدا به راه بیفته"
– "اگه اشتباه کنم چی؟"
– "می خوام دوستم داشته باشن"
– "مجبورم که باهاشون کار کنم."

به صدای درون تان گوش دهید و ببینید کجا این صداها جلوی شما را می گیرند. زنان، مخصوصاً، طوری جامعه پذیر شده اند که به نیازها و احساسات دیگران بیشتراز نیازها و احساسات خودشان اهمیت دهند. بنابراین اغلب برای بسیاری از ما دشوار است که بفهمیم در موقعیتی مفروض، چه احساسی داشته و چه چیزی می خواهیم.

اگر ما احساسات و نیازهای خودمان را شناسایی نکنیم غیر ممکن است که آن احساسات را بروز دهیم. حتی زمانی که می دانیم چه احساسی داریم، این طور احساس می شود که نادیده گرفتن دستور اجتماعی "خوب بودن" غیر ممکن بوده و نمی توانیم با صدای بلند خواسته هایمان را بیان کنیم.

شما این شایستگی را دارید که مرزهای خودتان را مشخص کرده و مورد احترام نیز باشید.

برخلاف آموخته های جامعه، شما کاملاً سزاوار آن هستید که حدود خود را تعیین کرده و مورد احترام دیگران باشید. اگر می خواهید که دیگران نیز شما را باور کنند، این نکته اهمیت زیادی دارد که ابتدا شروع به باور خود کنید. روشن تر بگویم ارتباط برقرار نکردن با دیگران به آن ها این حق را نمی دهد که مرزهای شما را نقض کنند. مردم نباید چنین فکر کنند که آن ها می دانند چه چیزی خوب است و بدون اطلاع شما می توانند کاری را انجام دهند. مشاهده این که مردم چطور به حدود تعیین شده ی شما واکنش نشان می دهند به شما نشان خواهد داد که آیا آن ها عمداً این حدود را نقض می کنند و یا چنین قصدی نداشته و می خواهند به شما احترام بگذارند.

اگر هنوز هم برایتان سخت است که باور کنید با گفتن "نه" مورد احترام خواهید بود، در پایین چند سؤال چالش برانگیز وجود دارد که شما را به تفکر وا می دارد:
– اگر شما مؤدب نباشید و موجب رنجش خاطر کسی شوید و یا اگر اشتباه کنید، بدترین اتفاق ممکن چه خواهد بود؟
– آیا عقیده دارید که امنیت خودتان (امنیت فیزیکی، روانی، احساسی) تاحدی اهمیت دارد که اشتباه کرده، باعث شرمساری کسی (شاید خودتان) شده و یا حتی کسی را عصبانی کنید؟
– شما سزاوار این نیستید؟ اگر می خواهید نظر خودتان را بیان کنید، باید باور کنید شما لایق آن هستید که روی حرف خو