مدرسه فمینیستی: نوشته زیر برگردان گفتگویی است که در 23 ژوئن توسط روزنامه صبح سوئد، «سونسک داگ بلادت»[1] با مهرداد درویش پور انجام گرفته است. این مصاحبه توسط «ماریا کارلینگ» تهیه و توسط «زهرا باقری شاد» به فارسی برگردانده شده است:

ماه اگوست ماهی پربار و پرحادثه ای برای مهرداد درویش پور، پژوهشگر جنسیت و قومیت است. در این ماه او برای نخستین بار پدر خواهد شد، تقاضای ارتقای درجه علمی در دانشگاه ملاردالن را خواهد داد و کتاب جدیدی که او از جمله گردآورنده و ویراستار آن است منتشر خواهد شد. چند فصل از این کتاب درباره روابط قدرت در حوزه های گوناگون است.

"تضاد در روابط بین زوج های خارجی تبار رایج تر از سوئدی تبارهاست". این را مهرداد درویش پور می گوید زمانی که من موفق می شوم با او در فاصله ای که او سوار قطار بین استکهلم و محل کارش است از طریق تلفن تماس بگیرم. به گفته او (همچنان) طلاق و جدایی در میان خارجی تبارها به مراتب گسترده تر از سوئدی تبارهاست. مهرداد درباره قدرت در روابط خانوادگی به مدت طولانی تحقیق کرده است. او در چندین تحقیق و بررسی های دولتی نیز مشارکت داشته از جمله در "پژوهش درباره قدرت زنان"، "پژوهش درباره مردانگی و برابری"، و موارد دیگر. او همچنین درباره فرهنگ ناموسی تحقیقاتی داشته و از پیش تر در رشته جامعه شناسی در دانشگاه استکهلم درس داده است. در حال حاضر استاد مددکاری اجتماعی در دانشگاه ملاردالن است.

حدود 12 سال پیش او پایان نامه دکترای خود را در دانشگاه استکهلم به پایان رساند که درباره تغییر روابط قدرت در خانواده های ایرانی در سوئد و تاثیر آن بر روابط بود. او در آن تحقیق نشان داد که مردان ایرانی تبار بسیاری در سوئد خود را بی قدرت و بی هویت یافته و پیشداوری درباره آنان بیشتر از زنان است. درحالیکه (عموما) موقعیت زنان ایرانی تبار در سوئد بهبود یافته موقعیت بسیاری از مردان در مقایسه با سرزمین مادری شان به شدت دچار تزلزل شده است. مهرداد درویش پور در سال 1984 به عنوان یک پناهنده سیاسی به سوئد آمد. مادر او سال بعد به او پیوست. مادر مهمترین الگوی زندگی مهرداد بود و درویش پور با سربلندی اشاره می کند که پسرش که در ماه اگوست به دنیا خواهد آمد (ماتیار ) به معنای "یار مادر" نام گرفته است.

"پسر ما از همان ابتدا تصویر دیگری از مردانگی را فراخواهد گرفت. مادر او نیز یک فمینیست است همچون خود من".

مهرداد آرزو می کند که بخشی از چیزهایی که پسرشان می آموزد این باشد که نوع دیگری از مردانگی هم وجود دارد.

چرا باید مردان قدرت خود را وانهند و نوع دیگری از مردانگی را فرا بگیرند؟

مردان (در درازمدت) بیشتر از آن سود خواهند برد. یک مرد به جای اینکه پدری خودکامه باشد می تواند پیش از هرچیز یک پدر و دوست باشد و رابطه ای برابر با فرزند و همسرش داشته باشد. به این ترتیب او نه فقط یک رابطه نزدیک تر با فرزند خود خواهد داشت بلکه روابط بهتری نیز با همسر خود ایجاد خواهد کرد. در این معنا او از واگذاری قدرت خود سود خواهد برد. حدود 80 درصد طلاق ها در سوئد با پیشقدمی زنان صورت می گیرد. زنان در موقعیت برابر، از رابطه رضایت بیشتری دارند. این را هم پژوهش های مختلف درباره "منابع قدرت زنان" و هم تحقیقات من نشان می دهند. زنان بیشتر جذب مردان برابری طلب می شوند تا مردان خودکامه. بسیاری از مردان