|
«ختنه زنان»، ریشه ای جز جهل و بیسوادی ندارد مریم نورائی نژاد - 11 شهریور 1394 |
مدرسه فمینیستی: در شرایطی كه انجام پژوهشهای اجتماعی بخصوص در حوزه مسائل زنان، دشوار و كم طرفدار به نظر میرسد، ورق زدن كتاب «تیغ و سنت» به قلم خانم رایحه مظفریان كه چاپ دوم آن توسط انتشارات تخت جمشید شیراز منتشر شده، نویدبخش انجام پژوهشهای اجتماعی لازم و مفید به حال زنان ایران است. هرچند برخورد و خواندن از ظلم بزرگی چون ناقص سازی جنسی زنان، كار ساده و آسانی نیست و اندیشیدن به دخترانی كه با جهل و ناآگاهی مادرانشان مورد ظلم قرار گرفتهاند و آن را در مورد نسلهای بعد هم پیاده میكنند، قلب آدمی را به هم میفشارد و یك داستان از هزاران آن كافیست تا دنیا را پیش چشم آدمی تیره و تار بنمایاند؛ اما قلم محققانه مولف، اثری ارزشمند را پیش روی علاقمندان مسائل زنان قرار میدهد كه پرده از واقعیت تلخ ناقص سازی جنسی زنان در جهان و ایران برمیدارد. هفت فصل مفصل کتاب كه تمامی جوانب علت و معلولی «ختنه زنان» را مورد بررسی قرار میدهد، شامل جوانب علمی و پزشكی این كار تا عوارض و پیامدهای روانی، فردی و اجتماعی آن است كه در نقطه نقطه كتاب مستند به آمارهای سازمانهای جهانی بهداشت و سازمانهای حامی حقوق زنان است. تصور كنید دختربچهای كه در معرض ختنه است با عوارضی چون خونریزی، درد، عفونت، شوك، تب، احتباس ادراری در كوتاه مدت و زنی كه این رسم منحوس را از سر گذرانده با عوارضی چون زایمان سخت، مقاربتهای دردناك، تغییر شكل آلت تناسلی و برآمدگی آن و حتی مرگ در درازمدت روبرو است. (ص 32 و 33) فراگیری عمل «ختنه زنان» بخصوص در كشورهای آفریقایی تا اندازهای است كه برخی از فعالان حقوق زنان در سطح جهان را بر آن داشته تا علاوه بر مبارزه اجتماعی با رواداری چنین خشونتی در حق زنان، انجام این كار را به مراكز بهداشتی و درمانی هدایت كنند و به آن جنبه كلینیكی بدهند. مولف با برشمردن این تلاشها بر آن است تا به این سوال پاسخ دهد كه تكنیكی كردن ناقص سازی جنسی زنان آسیبهای ناشی از آن را كم می كند و یا اینكه به خطرات آن می افزاید؟ پژوهشهای پزشكی فراوانی نشان داده كه بهداشتی و پزشكی كردن «ختنه زنان» به هیچ وجه از آثار و عوارض كشنده آن برای زنان نكاسته و حتی میتواند سلامت حرفهای دنیای پزشكی را نیز به خطر بیاندازد. ناقص سازی جنسی زنان و ادیان الهی از دیگر بخشهای قابل توجه این كتاب است. شاید خیلی از ما به این فكر كنیم كه این عمل ریشه دینی و مذهبی دارد. اما چنین خشونتی علیه زنان پیش از آنكه ریشه دینی داشته باشد ریشه ای باستانی دارد و بیشتر به قومیت گره خورده است تا مذهب. در حال حاضر بسیاری از علمای دینی به اتفاق آراء، چفت كردن آلت تناسلی را در اسلام حرام (غیرقانونی) می دانند. مولف در اثبات نسبت كمرنگ دین اسلام و «ختنه زنان»، فتاوای مختلف علمای جهان اسلام كه بعضا" این عمل را غیرشرعی دانسته اند را آورده است و از دفاتر مراجع تقلید داخل كشور نیز استعلام كرده و تصویر پاسخ مراجع را نیز به چاپ رسانده است. مكارم شیرازی، بیات زنجانی و ... حكم بر حرام بودن این كار داده اند. پایان این فصل از كتاب با طرح «حق زندگی»، «حق برخورداری از بدنی سالم»، «حق استفاده از بهداشت و زندگی سالم»، حق برخورداری از لذت رابطه جنسی با همسر خود» و «حق انتخاب»، «ختنه زنان» را تحت هر شرایطی عملی خش |